លិខិតឥណទានជាឧបករណ៍ហិរញ្ញវត្ថុមួយដែលប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ។ វាជាការធានាដែលផ្តល់ដោយធនាគារអ្នកទិញ (ធនាគារចេញលិខិតឥណទាន) ដល់អ្នកលក់ (អ្នកទទួលផល) ថានឹងមានការទូទាត់ប្រាក់ឱ្យអ្នកលក់ប្រសិនបើអ្នកលក់បំពេញតាមលក្ខខណ្ឌដែលបានកំណត់នៅក្នុងលិខិតឥណទាន។ ការទូទាត់នេះអាចធ្វើឡើងតាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា អាស្រ័យលើកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងអ្នកទិញ និងអ្នកលក់។ ខាងក្រោមនេះជាប្រភេទនៃការទូទាត់ក្រោមលិខិតឥណទានដែលមានចែងក្នុងបញ្ញាតិសម្រាប់អនុវត្តលើលិខិតឥណទាន ICC UCP 600៖
1- ទូទាត់ ពេលបង្ហាញឯកសារទាមទាការទូទាត់(Sight Payment/At Sight): ទូទាត់ភ្លាមនៅពេល បង្ហាញឯកសារទាមទាការទូទាត់ត្រឹមត្រូវតាមលក្ខខណ្ឌលិខិតឥណទាន (Complying Presentation) ។
2- ធ្វើស្វីការលើរូបិយាណត្តិ (Acceptance): ស្វីការលើរូបិយាណត្តិដែលចេញដោយ អ្នកទទួលផល/អ្នកលក់ និងទូទាត់តាមកាលកំណត់នៅថ្ងៃឥណប្រទាន។ លក្ខណៈពិសេសនៃ ការធ្វើស្វីការលើរូបិយាណត្តិ (Acceptance) រួមមាន៖
- ទូទាត់មិនត្រូវបានធ្វើឡើងភ្លាមៗ ពោលគឺធ្វើឡើងនៅថ្ងៃអនាគត ដែលបានកំណត់ទៅតាមលក្ខខណ្ឌនៃលិខិតឥណទាន ដែលត្រូវបានគេហៅថា ថ្ងៃឥណប្រទាន (Maturity Date)។
- នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌលិខិតឥណទាន តម្រូវឱ្យមានការបង្ហាញរូបិយាណត្តិ។
3- កាតព្វកិច្ចទូទាត់នៅថ្ងៃអនាគាត (Deferred Payment): កាតព្វកិច្ចរបស់ធនាគារ (Issuing Bank/Nominated Bank/Confiming Bank) ក្នុងការទូទាត់ជូនភាគីបង្ហាញឯកសារ (Presenter) នៅថ្ងៃអនាគតជាក់លាក់ស្របតាមលក្ខខណ្ឌនៃលិខិតឥណទាន ។ លក្ខណៈពិសេសនៃ Deferred Payment មាន៖
- ទូទាត់មិនត្រូវបានធ្វើឡើងភ្លាមៗ ពោលគឺធ្វើឡើងនៅថ្ងៃអនាគត ដែលបានកំណត់ទៅតាមលក្ខខណ្ឌនៃលិខិតឥណទាន។
- លក្ខខណ្ឌនៃលិខិតឥណទានមិនតម្រូវឱ្យបង្ហាញរូបិយាណត្តិ។
4- ជួញដូរលើរូបិយាណត្តិឬឯកសារ (Negotiation): គឺជាការផ្តល់ ឬយល់ព្រមផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានជូនដល់អ្នកទទួលផល ពីសំណាក់ធនាគារ (Nominated Bank) ដោយផ្អែកលើរូបិយាណត្តិ និង/ឬឯកសារដែលបង្ហាញត្រឹមត្រូវតាមលក្ខខណ្ឌ (Complying Presentation) នៅថ្ងៃ ឬ នៅមុនថ្ងៃធ្វើការ (Banking Day) ដែលជាថ្ងៃកំណត់ទូទាត់លិខិតឥណទាន ។
Comments
Post a Comment